"Bircə yumulub-açılan əllərimdən muğayat ol" - Rəbiqə Nazmiqızı

 

Atma məni hara gəldi

adamların arasına.

Mən könlümü əllərimdə

Daşıyıram, düşüb sınar.

Üzüm tutulur, doluram,

Bir bulud qəhər oluram.

Əllərinin çətirində

Şehlənib səhər oluram.

Gah bal gölundə üzürəm,

Gah dönüb zəhər oluram.

Heç özum də bilmirəm ki

Niyə birtəhər oluram.

Yığışdır süfrəmin üstdən

Şübhələrin qırığını.

Süz içim ay işığını,

Ver yeyim gün sıyığını.

Bilirsən ki, məndə hava

Tezcə dəyişir, rahat ol.

Bircə yumulub-açılan

Əllərimdən muğayat ol.