Həsən Kürdən seçmə şeirlər

 

Sarı tikan

Atdığım addım da soyudu məndən,

Etdiyim dualar üzümə durdu.

Sən çıxıb gedəndən, gecə yatmaq da,

Səhər oyanmaq da gözümə durdu.

Tutdu zalımlığı çərxi-fələyin

İnsan təravəti qalmadı məndə.

Gül də itirərmiş gözəlliyini

Yanında sarı bir tikan bitəndə.

Özünə yaxşı bax, məni düşünmə,

Qayıtma, çürüsəm, ölsəm, qayıtma.

Qayıtma, uzaqdan səni səsləsəm,

Durub ayağına gəlsəm, qayıtma.

Düşünmə, əzizim, düşünmə məni,

Bilmə ki, kimləyəm, nəyəm, nəçiyəm.

Sən indi yağışsan, göyün üzündə,

Mən sənə susamış bir gölməçəyəm.

Hələ ölməmişəm, ayaq üstəyəm

Unut nə qədər ki, gec deyil unut.

Şəklimi cıranda gözünü bağla,

Adımı çəkəndə qulağını tut.

Qoru özünü bu, ac camaatdan,

İkisi mərddirsə, biri namərddir.

Mənisə qınama, qurbanın olum.

Səni sevməməyin, günahı çoxdur,

Səni sevməməyin özü bir dərddir.

***

Sonra evə qayıtdım

İki gitarist oğlan

Bildiyi mahnıları

Hey ucadan oxuyur.

Onların gözlərində

İndi hamı xəsisdi.

Gitara sandığına

Mən də heç nə atmıram

Birinin səsi pisdi...

Balıqçı gəmisi də

Tək qoydu ləpələri

Gün qaralar-qaralmaz

Yanımdakı tabloda

Bu sözlər yazılmışdı:

“İntihar etmək üçün

dənizə girmək olmaz”

Orda uşaq var idi

Hörüklü qız uşağı

Yaşı doqquz-on olar.

Dənizə yalvarırdı:

“Atama de qayıtsın

ona ehtiyacım var”

Ondan utandım Allah

O balaca uşaqdan.

Gözündəki həsrətdən

Ürəyindəki dağdan.

O uşağın dilindən

Elə sözlər eşitdim.

Hamımızın yerinə

Dənizə nifrət etdim.

Sonra evə qayıtdım

Keçdiyim məhəllədə

Bir mənzərə var idi

Yadımdadır hələ də.

Dörd mərtəbəli bina

“Antena”lı köhnə dam

Üstünə bir quş qonub

Birdə yarımcan adam.

Özünü tullamağa

Biraz gücü çatmırdı

Bir az də cəsarəti.

Bir yığın bekar adam

Doldurmuşdu həyəti.

Mən elə qorxurdum ki,

Birdən cəsarət tapıb

Özünü atar indi.

Bir neçə gənc jurnalist

Yeni xəbər var deyə

Gizlicə sevinirdi.

Sonra bir qadın gəldi

Əllərini qaldırıb

Xeyli göz yaşı tökdü.

Dedi: “gəl gedək evə,

Allah özü böyükdü!”

Allah onu bağışla

Yoldaşının gözündən

Axan yaşa bağışla.

Al onun dərdin, qəmin

Dağa, daşa bağışla.

Bağışla sahildəki

Səndən acığı gələn

Saçı hörgülü qızı.

Nə qədər ölməmişik

Bağışla hamımızı...

***

Cəbhədən məktub

 

Sən mənə şərfini göndərmə daha,

Səngər beşik kimi istidir, qızım.

Vətən sənin kimi suyuşirindi,

Hamını özünə istədir, qızım.

 

Görsən darıxırsan, şəkillərə bax,

Körpə əllərini boynuma dola.

Boylan pəncərədən getdiyim yola,

Bu məni görməyə bəs edir, qızım.

 

Mən burda yaxşıyam, sən də yaxşı ol,

Bilim ki, sənin də günün şən keçir.

İnan, göndərdiyin bütün dualar

Gəlir başımızın üstündən keçir,

Allah başımızın üstədir, qızım.

 

Allah üstümüzdən çəkməsə əlin,

Birgə yandırarıq zəfər məşəlin.

Hamının qorxduğu zalım əcəlin

Boyu boyumuzdan bəstədir, qızım.

 

Əgər günün biri, geri dönməsəm,

Eşidə bilməsən atanın səsin,

Qorxma, ürəyinə qorxu düşməsin,

Atan ölməyibdi, xəstədi, qızım.

***

Bağışla, İlahi...

Xoşbəxtlik payladın bütün dünyaya,

Üstündə ot bitən daş xoşbəxt oldu.

Ovçunun əlləri əsdi bir anlıq,

Göydə qanad çalan quş xoşbəxt oldu.

 

Hərə bir ağızdan rəhmət oxudu,

Bir anlıq ölülər xoşbəxt oldular.

Hər günəş doğuşun bayram etdilər,

Hər səhər dəlilər xoşbəxt oldular.

 

Xoşbəxtlik payladın bütün dünyaya,

Hamı öz vaxtından tez xoşbəxt oldu.

Yağış yerə düşdü, toz xoşbəxt oldu,

Özgə bir insanın bəy masasında,

İlahi, sevdiyim qız xoşbəxt oldu.

‌

‌Mən,bizi qovuşdur deyə yalvarıb

Sənə əl açmışdım aşiq olanda.

Hamı xoşbəxt oldu bu yer üzündə,

Layiq olmayan da, layiq olan da.

Mən niyə yadından çıxdım, görəsən?

 

Hamı xoşbəxt oldu bu yer üzündə,

Kəpənək bağçada,arı pətəkdə,

Hətta xoşbəxt oldu bir vaxt kəsilmiş

Yenidən canlanan kiçik kötük də.

Mən niyə yadından çıxdım, görəsən,

Nə günah etmişəm bu böyüklükdə?

 

Yox, nəsə etmişəm, dinc durmamışam

Bəlkə, duz tökmüşəm yara üstünə,

Bəlkə, bilməmişəm bir qaranquşun

Yuvasın yıxmışam bala üstündə?..

 

Bəlkə, göz dikmişəm mən canı yanmış

Dünya sərvətinə dünya malına.

Bəlkə, amin demək yadımdan çıxıb

Yaşlı nənələrin dualarına.

 

Qurbanın olaram,keç günahımdan.

Bağışla, İlahi, bilim ki, varam.

Bağışlasan da, sən bağışlayarsan

Mən olsam, özümü bağışlamaram.