Elmir Həsənin yeni şeiri

 
"Gecənin dişağrısı"

Göylərin qançır rəngində öləziyir ağ bənizin,

arxanca sürünür qırmızıya çalan bulud saçların,

hansısa bir gün günəşin işığında unudarsan dünəni

– kirpiklərindən yanaqlarına sarı...

Pərdəyə bürünərsən ulduzların yaddaşından silinməyə xatir,

dönüb baxarsan yanında dolaşan diri ölülərə,

kölgə səmtinə çəkilmiş başıpozuq ömürlərə,

hərlənib-fırlanıb yadlaşarsan hamıya –

gözlərin yol çəkər keçmişin çəhrayı təmizliyinə...

Daha göyərmiş ağrılarından vaxtsız yuxuya qaçırsan,

darıxırsan əlifbası olmayan dillərdə –

darıxdıqca unudulursan peşmanlığının pəncərəsi önündə.

Sonrası – əllərinə baxan pişiyin ağzından seliklənərsən

tərk edilmiş qarışqa yuvasına...

Hamı kimi sən də ölərsən yaşadıqca,

hər tərpənişin ömründən silinər astaca, 

qara parça sərər dişinin küt ağrısı xəyalında...

Və bir gün – gecənin şərindən yaxa qurtaran günü

səhərüzü əllərini axtararsan tapdadığın bütün könüllərdə,

...və də günahlara batmış əllərinin ləkəsi ağarar

gözlərinin dikildiyi tavandan torpağa sarı...

9 sentyabr/2025