Elvin Paşa – "Sevgi elə zəhrimardı, bilirsən..."

 Unutmağa çalışıram görürsən,

Götür bütün yaddaşımı, uzaqlaş.

Ən çətin iş mənə düşdü, bilirsən,

Bircə dəfə inad etmə, razılaş.

Səsin itir qulağımdan birinci,

sonra qoxun daha gəlmir burnuma.

Xatirən də “adam kimi” dil bilir,

darıxanda qaçır, girir qoynuma...

İtirirəm səsindəki kədəri,

itir gedir qulağımdan gülüşün.

Bilirdim ki, mən də çətin adamam,

Bilirdim ki, buz olmaqdı vərdişim...

Bax, üzümün gülüşünün memarı,

dön mənə bax,

itir-batır üzümdəki əl işin,

Bir gün hər şey sona çatır ömürtək.

Yoxa çıxır nəhayətdə yox olur,

Sevgi elə zəhrimardı, bilirsən.

Bəzən ömür azlıq edir sevməyə,

bəzən adam özü belə çox olur...