Əlisəmid Kür – Seçmə şeirlər

 

ADAMLAR DƏYİŞİR HAVALAR KİMİ

Çəkilib uzaqdan baxdım özümə, –

Gördüm görkəmim dəyişib,

Üst-başım tamam köhnəlib,

Dabanı yeyilib çəkmələrimin…

Tanrının gözünə dik baxdığımdan

Xəbərim olmayıb üzümə düşən qırışdan

Yaman inanmışam arvad sözünə:

«- Dağa bənzəyirsən sən bu duruşda».

Güzgüdə özünə baxıb göz vuran

O şux, o kür adam mən deyilmişəm.

Adamlar dəyişir havalar kimi

İlahi, mən niyə dəyişməmişəm?!

Dünyaya piyada gəlib-gedənlər

Odu eee… yanımdan atlanıb keçir.

Ürək qızdırdığım, çörək kəsdiyim

Qəfildən üstümdən atdanıb keçir.

Mən koram… Sən hara baxırsan, Tanrım!

Sənin də oyunun yamannan-yaman.

Haqqın tərəzisi qurulan vaxtı

Kiminə taxt verdin, kiminə palan.

Çəkilib uzaqdan özümə baxdım, –

bir də üzə gülüb,

arxamca daş atanlara…

Yol üstə ilantək qıvrılanlara…

Başımın üstündə qovğalar kimi

Bu yağış adamlar, külək adamlar –

Bu payız oğlanlar, bu qış gözəllər,

Bu külək oğlanlar, kələk oğlanlar,

Bu payız gözəllər, bu xəzəl qızlar,

Dayanıb yolumda qovğalar kimi, –

Adamlar dəyişir havalar kimi, –

Niyə dəyişmədin, Cəfərin oğlu?!

***

Nə atmısan özünü

həsrətin qucağına.

Leysan yağışı düşüb

könlünün ocağına.

Fələk səni qarğıyıb

özü düşüb həvəsdən.

Canında bir qorxu var -

canın çıxır qəfəsdən.

Sənin qayğına qallam,

Ey əlahəzrət zaman.

Ürəyim bombolomboş,

Salam, boşluğa salam.

***

GECƏLƏR SƏN YATANDAN SONRA

Gecələr sən yatandan sonra

Öpürəm alnından,

Keçirəm yan otağa –

Bir ağ varağa yoldaş olmağa.

Ürəyim atlanır varağın üstə

Sənə xəyanətim – yuxusuz gecə

İndi bax, indi bax,

Məni silkələyən səs qoşulub

Unudub özümü çıxıb gedəcəm.

Gecələri yatmadığım günlər artır –

Sözlərim bir yandan.

Hansı misram oyaq deyilsə,

Yatır mənim əvəzimə.

Üstü açıq yatır narahat sözlər,

Səksənib ayılsan

Üstünü örtərsən misralarımın..

Gecələr sən yatandan sonra

Öpürəm alnından,

Keçirəm yan otağa –

Bir ağ varağa yoldaş olmağa.

***

QAN BAHASINA

…Əvvəl-axır

buludlar dağılacaq

yağışların qanı bahasına

Çəmənlər saralacaq

çiçəklərin qanı bahasına.

Əvvəl-axır

sevgilər yetim qalacaq

aşıqlərin qanı bahasına

Köklənib ayrılıq havasına

yollar dərvişlərə qalar,

bir də qaraçı köçünə –

mahnıların qanı bahasına.

Hamı sevgidən doğulmur,

Hamı sevgiyə möhtacdı.

Əvvəl-axır söz dedim,

könül açdım.

Söz dedim sevdiyim qədər –

ürəyimin qanı bahasına .

buludlar dağıldı, keçər…

çəmənlər saralıb, köçər…

Sözlərim ürəyimin qanını içər,

İçər, –

ömrümün qanı bahasına.

…Qiyamət günüdü yoxsa,

Yoxsa Miflərin dağılan günü…

Uğultusu eşidilir dərdlərin,

Zəlzələsi qabaqdadı kədərlərin.

***

ADAM CİBİNDƏN ÜŞÜYƏR

Nə baxırsan yoxsul bəyə,

Nə gülürsən bu kişiyə?!.

Ağac içindən oyular, –

Adam cibindən üşüyər…

Pul əl çirkidi… Yalandı.

Malın verən canın verər.

Ağac içindən sıyrılar,

Adam canından çürüyər.

Kasıb qəribdi Vətəndə, –

Qalıb yollarda tövşüyər.

Adam canından sıyrılar,

Adam cibindən üşüyər.

***

BARMAQLARIM – ƏLLƏRİMİN YARPAQLARI

Siqaret tüstüsündən

Saralan barmaqlarım

Payıza qalan yarpaqlar kimi

Bir gün töküləcək

sənin ovcuna.

Ovuda bilməyəcəksən barmaqlarımı.

Saçlarına sığal çəkməyəcək,

Silməyəcək

Yanağına süzülən

Göz yaşını.

Nə bir kəsi hədələyib,

Nə dəmir barmaqlığa dönüb

Gözümün üstə...

Barmaqlarım yorulub

Şeir yazmaqdan

Qələm tutmaqdan.

Yadında saxla,

Siqaret tüstüsündən

Saralan barmaqlarım

Payıza qalan yarpaqlar kimi

Bir gün töküləcək sənin ovcuna.